Warempel. Fluks beweegt vast VV-topmodel Julia haar hand achter de blauwe stropdas, tevens onderwerp van die/dit/deze stukje. Voor de enkeling een tegenvallertje eerste klas, de massa zal evenwel opgelucht zijn dat Julia niet kwijt is en niet wordt bewaard in een kartonnen doos die ook kwijt is. Jan Ullrich? Doping? Je meent het. Die blauwe stropdas dus. Welja versus welnee, een nek-aan-nekrace in de buik van een tot waanzin gedreven vredesslachtoffer. De stropdas is gevonden en dat is niet vreemd. Moet natuurlijk zijn: De stropdas is vergeten en dat is niet vreemd. Gewoon zo laten. Waarom meer moeite doen dan strikt noodzakelijk? Eindexamenjargon: zes is voldoende. Hoera, geslaagd! Neukend en zuipend vertrok het gezelschap in de richting van het vakantieadresje. Het zwaartepunt lag bij de bereidheid tot frauderen, zogezegd. Focus. Onzichtbare man, per abuis geboren in het lichaam van Jan Ullrich. Doping? Je meent het. Een jongetje wilde niet langer worden belemmerd in zijn bewegingsvrijheid door een als accessoire vermomd stuk textiel en verwijderde het van rond zijn hals. Van rond zijn hals, ja. Weggelegd, vergeten, gevonden, afgegeven, gefotografeerd, stukje over geschreven, allemaal logisch. Aldus zit de maatschappij dat ben jij in elkander.
